Maandag 17 februari vervolg (JB)
We hebben gezelschap gekregen van een Amerikaans stel (bioloogjes) die een nachtje meegaan naar het eiland. Zij doet Wildlife Management en hij Birding (vogels). De zee was buitengewoon ruig en ik was compleet doorweekt. Het is heel mooi dat ruige weer, maar ook best link. Als er een flinke golf de boot binnen slaat is het wel mooi gebeurd met Sula sula! De golven waren soms wel drie meter of zo, maar Marciano is een goede kapitein. Okka was weer beroerd en heeft eerst geslapen na aankomst. We hebben zelfs nog volleybal gespeeld. Morgen gaan we met de buren praten, van The Nature Conservancy, over hoe wij hun gaan helpen met data verzamelen voor de Spawning Aggregations.

Dinsdag 18 februari (JB)
Weinig gedaan vandaag. Het regende erg vaak en we hebben de vissen voor de SPAG geoefend. Rond een uur of vier zijn we met TNC onderzoekers meegeweest voor een duik. Ze gingen tot 23 meter en Okka en Roger zijn meegeweest. Ik ben wel in het water gesprongen, maar ik was te gespannen om af te zakken. Shit, het leek zo diep en voor mijn gevoel had ik te weinig controle over alles, dus ik ben maar terug gegaan. Jannes heeft het niet eens geprobeerd, want hij was behoorlijk beroerd. Ik ruik nog steeds kots, want terug aan boord werd ik natuurlijk ook beroerd. Morgen wil ik het nog een keer proberen. We gaan dan naar de omgeving van de noordkant van de Atoll, Sandbore, en daar is de zee soms nog ruiger, dus het wordt in ieder geval weer kotsen. Het weer is waardeloos en volgens de voorspellingen houdt dit aan tot begin maart! Door de regen gaan we ook geen video's bekijken vanavond.

Woensdag 19 februari (JB)
Vandaag zijn we niet wezen duiken. Jannes en ik voelden ons nog te beroerd en dat is de hele dag zo gebleven. We zijn wel rond 10.30 met Sunny en KK en de Amerikaan Peter meegeweest met fish tagging. Hier wordt met behulp van een life trap de vis gevangen die ook meedoen met de spawning aggregations. Deze vissen (groupers en snappers voornamelijk) worden voorzien van een sonar tag (zender) waarmee kan worden nagegaan hoe de vissen zich bewegen. Het is van belang om te weten of de vissen vaak naar de zelfde plek terugkeren. Hierdoor wordt zo'n spawning site erg belangrijk voor het voortbestaan van de soorten. Er is de afgelopen tientallen jaren zoveel op de vissen gevist, tijdens de SPAG (Spawning Aggregations = verzameling van kuitschietende vissen)) dat veel soorten enorm in aantal zijn gedaald. Op drie punten bij de Lighthouse Reef Atoll is een ontvanger op de zeebodem geplaatst en hier wordt met een range van een halve mijl elke getaggde vis geregistreerd. De vissen krijgen ook een 'Spagetti tag', waarop het adres staat waarheen de tag naar terug kan worden gestuurd voor een beloning. Er zijn al verschillende exemplaren in het buitenland gevangen. Dit is interessant als je bedenkt dat de soorten ook in het buitenland kunnen worden bedreigd. Dan wordt internationale regelgeving belangrijk. Nou ja, tijdens het taggen waren we wel ziek, maar gelukkig ben ik niet weer over mijn nek gegaan. Er waren drie life traps op twee verschillende locaties. Als ze de houten constructies boven halen is het een stinkzooi van jewelste, want er zit altijd veel dode en rotte vis in. Als de golven ook nog flink hoog zijn wordt je er erg misselijk van, want je moet de hele tijd in de boot kijken tijdens de notatie van de gegevens en het taggen. In een trap zat een 45 cm grote Nasau grouper en een 64 cm grote Yellowfin(wing) grouper. De sonartag is iets groter dan een penlite batterij en hij wordt aan twee zijden vast gezet aan een zijde van de vis. Er zijn al heel veel vissen getagged en er ontstaat inmiddels een leuk patroon van plaats en tijd van voorkomen van elke vis. Okka was twee keer mee te duiken en zij heeft al heel veel grote vissen kunnen zien. Vanmiddag hebben ze gezien dat de Tiger groupers waarschijnlijk 's avonds of donderdag gaan spawnen. Vanavond heeft Nianor Requena, de bioloog van de onderzoeksgroep van TNC, een video laten zien en ook eigen filmwerk over de spawning aggregations en de Whalesharks die daar in sommige gebieden aan gekoppeld zijn.

Donderdag 20 februari (JB)
Vanacht heeft de hele nacht mijn rechteroog getraand door een paar zandkorreltjes (volleybal) en vanochtend kan ik mijn ogen bijna niet open houden. Okka en Jannes zijn mee met fish tagging, dus ik ga maar een beetje lezen, schrijven en wachten. De voorbereiding van ons interns door BAS is eigenlijk wel bijzonder slecht. We zouden zonder enige training direct de diepte in gaan, terwijl ze weten wat onze ervaring is. Ook hebben we niet geoefend met de fish estimations onder water. Alles lijkt namelijk zeker een derde keer zo groot. Gisteren hebben we bij het taggen de massa's van de vissen niet bepaald, omdat dat dat niet relevant wordt geacht te zijn voor het onderzoek. Toch staat het wel in het protocol en andere groepen gebruiken wel de massa, dus. Ze hebben trouwens wel een weegschaal in de boot. Jannes en ik zijn bij de South Point wezen snorkelen. Heel troebel, maar wel een Stingray gezien en leuker nog: een Spanish Lobster, Scyllarides aequinoctalis. Het bleef eerst mooi zitten in het open en ik kon het aanraken, maar toen ik het wou kantelen, schoot het onder het koraal. In tegenstelling tot andere soorten ging het tegen de 'muur' aanzitten op zo'n 20 cm hoogte, vertikaal dus. De Knobby Brain Coral was makkelijk te herkennen, diploria clivosa. Langs de kant van het water leeft Smooth Flower Coral, Eusmilia fastigiata, beetje blauwig. Herkenbaar aan de korte, vertakte stompjes met vergrote uiteinden is Clubtip Finger Coral, Porites porites. Op de grote koraalstenen vind je hier en daar een kleinere patch Lesser Star Coral, Siderastrea radians, bleek met allemaal stervormige gaatjes.

Vrijdag 21 februari (JB)
Nog steeds heel gevoelige ogen. We hebben net een hele ondiepe en korte duik gedaan achter HMC. Het was zowieso wel een goede oefening weer. Mijn buoancy is nog helemaal waardeloos en het klaren gaat nog aardig moeizaam. Nic heeft ons nog niet weer mee laten duiken deze week en Jannes en ik raken er aardig depressed door. Nic heeft nu wel een prettig team en volgens mij vindt hij het dan alleen maar lastig als hij ook nog op twee extra moet letten. Dat kan ik me goed voorstellen, maar het helpt ons nog niet. Verder is de duikuitrusting van ons ook niet veel soeps. In het geval van Jannes is alles hopeloos te klein. Vanavond mochten we weer niet mee duiken en we willen er nu met de jongens over gaan praten. Ze zeggen en beloven elke keer wel van alles, ver oefenen en dergelijke, maar dat betekent nooit dat het ook echt gebeurd. We gaan wel mee met het taggen, maar verder voelen we ons een beetje nutteloos, en dat kunnen wij Nederlanders toch niet hebben. We weten ook nooit wat de planning is voor de komende weken of dagen en we leren langzaam aan afwachten. Okka heeft in ieder geval wel plezier en leert van alles. Sergio, de persoon verantwoordelijk voor al het onderzoek in de Cayes, is vanavond, samen met een aantal vrijwilligers, aangekomen op het eiland. Het is meer een soort plezierreisje en iedereen was in een erg vrolijke stemming, dus we hebben niet met hem kunnen babbelen. Voor morgenochtend staat er een duik gepland, jippie.

Zaterdag 22 februari (JB)
Wij zijn altijd klaar voor actie op de afgesproken tijd, maar dat is niet de Belizean Way. Drie uur na de afgesproken tijd zijn we vertrokken voor een duik. Eerst gingen we naar Northern Caye om volle flessen lucht te halen en daarna zijn we naar Sandbore, de duiklocatie, gegaan. Er is ook nog een klein eilandje wat Sandbore heet en daar wordt alerlei drank gestookt door een groep oude mannetjes. Het duiken ging heel slecht. Roger was mijn buddy en ik kon heel slecht afdalen. Ik kan maar heel moeizaam klaren, maar toch zijn we tot 70 feet (ca. 23 meter) gegaan. Wel tien minuten voor de rest naar boven gegaan, zonder safety stop en veel te snel. Maar ja, Roger heeft ook niet aan mijn poot getrokken om te zeggen wat ik moest doen, dus hij is me gewoon gevolgd. Ik had niet eens door dat ik steeg, aaaahhh. We waren met heel veel mensen, een stuk of acht, want Sergio en zo wilden natuurlijk ook mee. En hij is de baas. Het was wel grappig om te zien hoe ze hebben geworsteld om de aparatuur voor iedereen voor elkaar te krijgen. Kan hij ook eens zien hoe waardeloos de equipment voor elkaar is.

's Middags hebben Roger en ik niet gedoken, omdat we ons niet goed voelden door de mislukte ochtendduik. Jannes ging ook bijna niet mee, omdat de jongens daar geen zin in hadden. Toen werd Jannes boos en toen mocht het wel, heel goed. Het is de bedoeling dat wij meewerken en er van leren, dus om nou plaats te maken voor vakantiegangers is ook een beetje te veel van het goede.

Ik ben met Sunny en KK meegeweest te fish taggen en we hadden een Black grouper en twee Nassau groupers. Ik heb ook nog geprobeert te vissen, maar het is niemand gelukt. De golven zijn altijd prachtig. Het is net een heuvellandschap. Op de terugweg mocht ik achter het roer en leren hoe je over de golven heen vaart. Ik stink nu wel heel erg na vis. Feitje: Elkhorn Coral is een indicatorsoort voor goede waterkwaliteit en het is een van de meest snel groeiende soorten.

Zondag 23 februari (JB)
Vanochtend hadden we ons gesprek met iedereen. Eigenlijk wilden we met Sergio, Nic en Roger alles even goed doorspreken, maar het is blijkbaar gebruikelijk om de interns in de gehele groep te plaatsen en dan hun zegje te laten doen. We konden dus alleen maar zeggen dat we vonden dat we te weinig hadden kunnen doen afgelopen week en dat er te weinig training was geweest. Ze gingen direct in de verdediging en Sergio ziet het gewoon als een cultuurverschil. Dus dat was dat. Ze hebben zelf al meerdere keren uitgelegd dat de mensen hier nooit rechtstreeks critiek geven en dergelijke. Dat gaat altijd via via. Maar wij willen natuurlijk wel altijd graag weten wat de bedoeling is. Dus communicatie is niet eenvoudig.

Na de meeting gingen we direct op pad voor een duik bij HMC en Nic deed er alles aan om ons te betrekken bij de voorbereiding en zo. Nic was mijn buddy deze keer en Okka en Jannes gingen ook samen. Ik kwam redelijk snel beneden en we bleven tussen de 60 en 70 feet. We vonden een life trap die door de stroming was meegenomen, dus van spawning aggregation bekijken kwam niet veel terecht. Sergio was aan het filmen en Nic was voornamelijk met mij bezig. We zagen een school van 150 Horse eye jack's en een aantal Black groupers en een stuk of 8 Trunkfish en een klein groepje Permits (een soort jack). Er stond een behoorlijke sterke stroming daar beneden. We hebben deze keer wel een fatsoenlijke safety stop gemaakt, he he. Jannes zijn lucht stond absoluut op nul toen hij boven kwam, maar het was ook heel lastig voor Okka om te bepalen wanneer ze weer naar boven moesten gaan met de verschillen in bar en psi. Bovendien was de regulator van Jannes gewoon niet ok.

Terug thuis hadden we een kleine aanvaring met de hoofd van het park, de oude Uray, die alles altijd super netjes wil hebben. Wij proberen daar wel aan te voldoen, maar het is nooit goed en hij gebruikt erg foute woorden om zich uit te drukken hierover. Okka werd echt kwaad. Terecht, maar het heeft toch geen effect. Die man moet zich gewoon af en toe laten gelden.

Vanavond eindelijk een keer meegeweest met een avondduik. Jannes en Okka bleven thuis en ze hebben veel gemist!! Eerst gingen we vissen en ik ving een hele mooie tonijn (Blackfin tuna) en daarna zagen we dolfijnen rondspringen en de duik ging ontzettend goed (Nic, Sito (Eloy Jr.) en ik). We hebben twee Jolthead porgy's gezien, rare vissen. We zagen iets van 200 Tiger groupers die erg druk waren en aan het spawnen waren!!!! Mooi gezicht, heel ingewikkeld. De theorie is dat er eerst een sterke current moet zijn, zoals vanochtend, en dat ze daarna gaan voortplanten, zoals vanavond. Vanaf 20.00 uur hebben we nog video's bekeken en een docu over Laughing Bird Caye en Gladden Split en Eloy komt daar ook regelmatig in voor. Hij is een van de vissers die meewerkt aan het onderzoek de afgelopen jaren.

Verder nog materiaal van gisteren bekeken, de batterij was vandaag twee keer leeg. We hebben nog een tijdje de data bestudeerd. De analyses worden gedaan met behulp van software van VEMCO, het bedrijf dat ook de tags levert en dergelijke. De Whalesharks krijgen hetzelfde type tag, zodat ze met dezelfde aparatuur te meten zijn. Met deze sonartags kan van de vissen worden bepaald wanneer en hoelang ze op een bepaalde plaats zijn. Er staan ontvangers op de bodem bij HMC en Sandbore en deze hebben een bereik van een halve mijl. Nic waardeert ons enthousiame wel en heeft ons uitgenodigd om langs te komen bij TNC. Errug fijn!

Maandag 24 februari (JB)
Ik ben een stukje van een van mijn kiezen kwijt!!!!! Ik voelde er vanochtend al iets zitten en nu heb ik het er zo uitgepeuterd. AAAAAAAh! Nu moet ik hier naar de tandarts en daar heb ik helemaal geeeeeeeeen zin in.

Vanochtend hebben we onze laatste duik voor de SPAG gedaan voor deze maan. We zagen wel tussen de 400 en 500 groupers! Voornamelijk Nassau groupers, maar ook Tigers en Black en Yellowfin. De meeste zwommen een eind boven de bodem, maar er lagen verschillende dikbuikige vrouwtjes op de bodem te draaien. Bij het opstijgen een schooltje Bar jack's gezien, Caranx ruber. Gisteren nog een mooie volwassen Spanish hogfish, Bodianus rufus, gezien. Geel van onder en paars van boven en een stijl voorhoofd, net als de Hogfish. De duik ging goed. Weer bij Sandbore, dus eerst weer flessen vullen. Marciano en Elias en Roger hebben eindelijk weer eens vis gevangen. Een aantal Barracuda's en een Black Jack, ha ha. Mocht ook wel, want ons jonge Red footed boobie vogeltje heeft grote honger.

Eindelijk ook weer volleybal. Meestal Marciano en ik tegen Roger en Elias. Uray geeft alleen maar commentaar.

Dinsdag 25 februari (JB)
Vanochtend heb ik voor de derde keer Tortilla's gemaakt en ik denk dat ik er iets beter in wordt. Okka kan het al prima en Jannes ook wel. Vandaag is badkamer en wc schoonmaken en Coral ID. Tussen de middag hebben we een royale lunch genoten van de touroperator uit San Pedro die hier vaak aanland voor lunch. Rice en beans met kip en cocostaart toe, mmm.

Daarna zijn we gaan snorkelen voor de koralenkennis, maar dat duurde niet lang, want iedereen begon te jeuken. Er zaten beestjes (pica pica, volgens Roger) die irriteren als ze klem komen te zitten tussen je kleren en mijn bikini zat al propvol. 's Avonds een monster genomen en dat zat helemaal vol met medusa-achtige roodbruine beestjes van hooguit 2 mm doorsnede. Volgens mij is het de medusa-vorm van een van de Hydroid-species en we hebben nog op mijn pols getest en het prikte echt!

Voor de rest hebben we nog een prachtige Peacock Flounder, Bothus lunatus, gezien. De ogen staan bijna op steeltjes en over zijn hele lichaam heeft het maanvormige cirkels (wit) met een strak blauw randje. 's Middags ben ik met Sunny en KK meegeweest om de life traps op te halen en schoon te maken en weg te zetten. Daarna langdurig heerlijk gekletst met Sunny en de zoon van de vriendin van Eloy over biologie en visserij. Die zoon is ook een bioloog, limnologie dan. In Belize wordt er veel aan gedaan om wetenschappers en vissers samen te laten werken om een mutual understanding te creeeren. Voor communicatie is dat echt geweldig.

Later in hun kamp nog lekker wat cocorum gedronken en afscheid genomen. Misschien zien we ze volgende maand wel weer. Met onze eigen jongens nog wat volleybal gespeeld, maar wel verloren deze keer.

Woensdag 26 februari (JB)
Rond 6 uur van HMC vertrokken en morgen gaan we hopelijk terug zonder Uray. En dan Roger achter het roer? We mogen vanavond niet mee naar San Pedro voor de publieke discussie over de Lighthouse Reef Atoll. Of we betalen het zelf, maar dat is veel te duur. De rest gaat allemaal wel, erg jammer.

Donderdag 27 februari (JB)
De BAS-mensen komen pas na 12 uur terug van San Pedro, dus we gaan vandaag niet meer terug naar HMC. Mijn gallen-dia's zijn redelijk gelukt, maar er is hier helaas geen diascan. We hebben vandaag een schema gemaakt van alle activiteiten die we hier tot nog toe doen en welke info we nodig hebben om iets te kunnen schrijven. Volgende week kunnen we dat aan Diane voorleggen. Ik kan pas 20 maart naar de tandarts, aaaah.

In San Pedro hebben ze enkel maar een introductieavond gehad met alle stockholders en 12 maart wordt er gediscussieerd met een echte agenda. Hopelijk kunnen we er dan wel bij zijn.

Ik ben een leuk boek over Howler Monkeys aan het lezen en hierin staan ook heel veel bomen en planten uit het gebied, jippie. Vanavond zijn we naar de bios geweest in de Princess Hotel, waar ze ook een casino hebben en ander entertainment. Die Another Day, man wat vond ik dit een slechte film. De meest foute bond-film ooit. De actie was wel leuk, maar de special effects waren erg nep en het acteren ook hier en daar. Toch wel erg leuk zo'n cinema, met een pina colada en biertjes van vijf dollar. Op het dak van ons hotel hebben we later een hele fles Cocorum leeggezopen, beetje aangeschoten.

Vrijdag 28 februari (JB)
Vanacht heb ik volgens Okka en Jannes wezen saapwandelen!! Ik herinner me er helemaal niets van. Ik slaapwandel nooit.

Jannes was vandaag kapitein voor Half Moon Caye en hij heeft ons heel netjes die kant op gescheurd. Na een tijdje kennen we de route al aardig en je moet even weten welke graden je aan moet houden voor de goede richting.

De vissers kunnen nog steeds goed volleyballen. Vanavond was vissers tegen HMC.

Zaterdag 1 maart (JB)
Het waait heeeeeel erg hard. Gisteren hebben we te horen gekregen dat een paar vissers twee dolfijnen hebben gedood voor de lever en wij zouden ze op gaan zoeken, maar dat wordt vanochtend niets. Vanmiddag konden de jongens niet weg vanwege de toeristen. Van alle toeristen die in het park komen wordt namelijk verwacht dat ze een bedrag betalen voor het behoud en beheer van het gebied. We hebben dus verder niets gedaan en ik heb een heel boek uitgelezen en Okka haar boek.

Zondag 2 maart (JB)
Zonder aankondiging vertrokken we vanochtend rond 7.30 om de dolfijnen te gaan zoeken. Eerst gingen we naar Northern Caye om te informeren of iemand de dieren nog had gezien. Mensen hebben nog gezocht, maar na de storm waren ze verdwenen. We konden dus weer terug.

Ik heb in mijn eentje gesnorkeld. Ik durfde eerst het water niet in, want er kwam een Nurseshark recht op mij af. Roger gilde vanaf de vuurtoren: ga het water in!!! Hoewel ik weet dat deze haaien niets doen, vond ik het toch te eng. Verder weer eens een Porcupinefish gezien en een hele school van rond de veertig Parrotfish. Tijdens onze laatste match volleybal heb ik een mooi gat in mijn voet gestoten met een oud stuk roest. Linke sport hoor.